Βγήκανε τα τανκς στους δρόμους

Τι γίνετε ρε παιδιά; Μας την έπεσαν; Είχα πάει στον Έβρο για να δω το αμόρε και γυρνώντας σταμάτησα στην Θεσσαλονίκη να δω μια φίλη, την Μαρία-Πία. Είχε ρεπό από την δουλεία και αυτή λόγω αργίας και είπε να με κάνει μια βόλτα στην πόλη. Πηγαίνοντας να την συναντήσω είδα τα τανκς στους δρόμους και κόσμο να χειροκροτεί. Στράτο να δουν τα μάτια σου. Τρόμαξα! Προς στιγμή νόμιζα ότι έκανα λάθος και δε ήμουν Ελλάδα.

-Τι έγινε; Ρώτησα. Έχουμε δικτατορία; Πήραν την εξουσία οι στρατιωτικοί;

-Αχ! Μακάρι κοριτσάκι μου να είχαμε και πάλι επανάσταση, μου είπε μια κυρία.

-Εθνική Γιορτή έχουμε κοπέλα μου, μου είπε ένας κύριος. Δείχνουμε στους Τούρκους τι περήφανα στρατευμένα νιάτα έχουμε και ότι είμαστε ετοιμοπόλεμοι, συνέχισε.

-Μέχρι την Πόλη θα φτάσουμε, είπε κάποίος άλλος.

-Γιατί καλέ να πάτε με το άρμα, αφού μπορείτε να πάτε με το αεροπλάνο και ποιο γρήγορα, τον ρώτησα.

-Μμμμ, είπε ειρωνικά και μια κυρία και μου γύρισε την πλάτη.

-Τους Τούρκους γιατί τους φοβάστε; Ρώτησα

-Μην μας πάρουν το Αιγαίο. Ξέρεις τι όπλα έχουν αυτοί.

-Μπα! Όχι. Εσείς έχετε δει και παρόμοιες τουρκικές παρελάσεις φαντάζομαι;

-Όχι

-Τότε, που το ξέρετε;

-Το λέει η τηλεόραση;

-Έχετε δει και εικόνες;

-Όχι, δεν χρειάζεται.

-Μήπως η Τουρκία δεν κάνει στρατιωτικές παρελάσεις;

-Πρέπει να γίνονται παρελάσεις για να τονωθεί η εθνική μας συνείδηση κοπέλα μου, μου λέει μια κυρία ντυμένη λες και πήγαινε σε καρναβάλι. Να βλέπουν και οι νέοι και να μαθαίνουν. Να βλέπουν ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε κανένα Τούρκο, είπε με στόμφο και μετά καταβρόχθισε ένα σαραγλί.

-Και οι νέοι που είναι για να δουν; Δεν βλέπω νέους;

-Να! Ορίστε μου είπε ένας παππούς και μου έδειξε το μωρό που κράταγε.

-Όχι που θα αφήσουμε τα νιάτα μας να κάθονται στην καφετέριες.

-Δηλαδή το να μην είναι στης καφετέριες μια φορά το χρόνο είναι το θέμα;

-Έχουμε παρέλαση και για την 25 Μαρτίου!

Με το που έμαθαν ότι είμαι και ιταλίδα να δεις. Άρχισαν τα ‘ξέρεις τι έγινε σαν σήμερα το 40;’, ‘σε ποιους είπαμε το ΟΧΙ;’, ‘πετάξαμε τον Μουσολίνι στην θάλασσα’ και αλλά τέτοια.

-Και οι Τούρκοι που κολλάνε που μου λέγατε πριν; Αφού στον Μουσολίνι είπατε το ΟΧΙ;

-Ναι τον Μουσολίνι. Αυτόν τον Φασίστα!

-Μα και εσείς φασισμό είχατε τότε. Ο Μεταξάς δεν ήταν δικτάτορας;

-Ο δικός σας ήταν δικτάτορας. Όπως και ο πρωθυπουργός που έχετε τώρα.

-Ξέρετε ο Μπερλουσκόνι κατέβασε στρατιώτες να κάνουν ένοπλες περιπολίες πριν από ένα χρόνο στην Ρώμη και την Νάπολη μαζί με τους αστυνομικούς της είπα, νοιώθοντας στιγμιαία -ηλίθια- εθνική ανάταση.

-Αυτά να τα ακούνε οι δικοί μας...

-Ορίστε! Και εδώ οι κομουνιστές φωνάζουν για μερικούς αστυνομικούς στα Εξάρχεια.

-Αν θυμάμαι καλά τόσο στην Ρωσία όσο και στην Κίνα κάνουν αντίστοιχες παρελάσεις.

-Εκεί το κάνουν για να φοβίζουν τον κόσμο. Δεν τα βλέπεις στην ειδήσεις κοπέλα μου;

Σιωπή

-Φαντάζομαι ότι θα θέλατε τα άρματα κάθε μέρα στους δρόμους; Την κίνηση δεν την σκέφτεστε; Το παρκιν;

-Αφού αισθάνεστε τόσο εθνικά περήφανοι για τις νίκες σας τότε γιατί δεν γιορτάζετε αντίστοιχα και το ότι πήρατε το Euro, το Eurobasket και τη Eurovision;

-Άλλο αυτά. Εκεί δεν χάθηκαν ζωές.

-Ένας λόγος παραπάνω...

-Δεν πολέμησαν για την ελευθερία.

-Μα εγώ δεν βλέπω να προβάλετε η ελευθερία σήμερα. Εδώ λέτε ότι θέλετε πόλεμο.

-Αν θες ειρήνη θα πρέπει να ετοιμάζεσαι για πόλεμο.

-Και δεν μου λες παππού, την ημερομηνία που μπήκε η Ελλάδα στον πόλεμο την θυμάσαι. Ποτέ τελείωσε και είχαμε ειρήνη θυμάσαι; Την γιορτάζετε αυτή την ημερομηνία;

-Σα πως βγήκαμε ποτέ. Μετά είχαμε εμφύλιο...

-Μα αυτή την Ελλάδα θέλετε;

-Γιατί νομίζεις ότι στέλνουμε τα παιδιά μας στρατό;

-ΑΑΑ! Εδώ έχω άποψη. Για να μάθουν τη λούφα, το ντουμάνι, το ρουσφέτι, τη χαζή δικαιολογία, το βόλεμα, το φραπόγαλο, το βύσμα, τον ύπνο, το φίδιασμα, και να είναι έτοιμοι να βγουν στην ελληνική κοινωνία.

Και σε αυτό ακριβώς το σημείο ένα άρμα σταματά μπροστά μας... βλάβη!