Τα τελευταία χρόνια το Gewurztraminer κερδίζει όλο και περισσότερους έλληνες παραγωγούς (Τσέλεπος, Αντωνόπουλος, Αβάντις, Κυρ Γιάννης, Μπουτάρης και Γεροβασιλείου) αλλά και καταναλωτές (δες πωλήσεις Μελισσόπετρας).
Επιπλέον τα τελευταία χρόνια ο Γιάννης Μπουτάρης (Κτήμα Κυρ Γιάννης) έχει αρχίσει να επεκτείνει τα οινολογικά του σχέδια σε διαφορά μέρη της Ελλάδας. Κάπως έτσι προέκυψε και η συνεργασία με το ζεύγος Γκουτζιαμάνη-Πολύζου και το Κτήμα "Δύο Φίλοι" στην Σιάτιστα.
Το 2008 βγήκαν στην αγορά οι πρώτες ετικέτες της Οινοποιίας Σιάτιστας που προέκυψαν απ’ αυτή την συνεργασία. Είχα ακούσει πολλά για το Κτήμα και έτσι αγόρασα από την κάβα της γειτονίας το λευκό Δύο Φίλοι 2008 για 11.50 ευρώ.
Καταρχήν πρέπει να παραδεκτώ ότι οι ετικέτες του κτήματος τραβάνε το μάτι.
Ο οίνος είναι Τοπικός Oίνος Σιάτιστας, αποτελείται από Gewurztraminer και Ξινόμαυρο και έχει 13% vol αλκόολ. Ο φελλός του είναι από σιλικόνη και μαύρος.
Μάτι Το χρώμα του είναι χρυσο-πορτοκαλί με ωραίες πορτοκαλί ανταυγες που γενικά δεν αντιστοιχούν σε ένα φρέσκο κρασί δεξαμενής.
Μύτη Από τα ποιο έντονα αρωματικά ελληνικά κρασιά, χωρίς όμως μεγάλη πολυπλοκότητα. Κυριαρχεί χωρίς αμφιβολία το Gewurztraminer με τα αρώματα εξωτικών φρούτων (λέγε με λίτσις) αλλά και αρώματα ανθών όπως το τριαντάφυλλο. Υπάρχουν όμως και νύξεις μελιού και οξείδωσης.
Στόμα Η λιπαρότητα, η αλκοόλη και η οξύτητα κάποτε μάλλον έγιναν μια ωραία ισορροπία. Στο τέλος αφήνει μια πικρίλα αλλά και έντονα χαρακτηριστικά οξείδωσης.
Ίσως θα έπρεπε να το δοκιμάσω νωρίτερα... Ίσως δεν είχε την σωστή συντήρηση...
Ένα κρασί για το μέλλον. Να θυμηθώ να δοκιμάσω τις επόμενες χρονιές.
Συνδυάστε το με εξωτικές σαλάτες (που δεν υπάρχει ή δεν κυριαρχεί το ξίδι) αλλά και εντόνως αρωματικά ελαφριά πιάτα (κάποιο ριζότο ίσως...).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου