Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Ανταπόκριση από το μέλλον (μέρος 1ο)

     Το μεγαλύτερο και πιο επικερδές δικαστήριο της χώρας περνά δύσκολές στιγμές. Η μετοχή του Αρείου Πάγου τις τελευταίες μέρες έχει κατρακυλήσει και το βαρέλι φαίνεται να μην έχει πάτο. Αυτή η συγκυρία έχει παρασύρει τόσο τις μετοχές των ΜΜΕ και των τραπεζών, αλλά κυρίως τις μετοχές του δικαστικού κλάδου.

     Στην χτεσινή του συνέντευξη τύπου ο τέως πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Αντρέας Βγενόπουλος προσπάθησε να εξηγήσει τα αίτια της καταστροφής και να προτείνει λύσεις.

     «Όταν δόθηκε η ευκαιρία στα δικαστήρια να γίνουν πιο ευέλικτα και οικονομικά ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση, πριν από 10 χρόνια είχα ένα όραμα. Γι’ αυτό το λόγο και αποφάσισα να επενδύσω στον Άρειο Πάγο. Κάνεις δεν μπορούσε να σκεφτεί στις 16 Οκτωβρίου 1834, όταν ιδρύθηκε με βασιλικό διάταγμα, ότι θα μπορούσε να γίνει η πιο επικερδής Ευρωπαϊκή εταιρία μετά από σχεδόν δυο αιώνες. Η οικονομική κρίση του 2010 έδωσε την δυνατότητα, που μόνο σε τέτοιες συνθήκες μπορούν να δημιουργηθούν, στον τότε πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, να πάρει μια σοφή απόφαση. Χρειάστηκε βέβαια να περάσουν τρία χρόνια δύσκολης οικονομικής κατάστασης. Να σας θυμίσω ότι τα όποια σκληρά μέτρα η κυβέρνηση είχε πάρει μέχρι τότε, με την στήριξη της ΕΕ και του ΔΝΤ, δεν είχαν καταφέρει παρά να κρατήσουν την ανεργία λίγο κάτω από το 30%, το έλλειμμα στο 22% και την ανάπτυξη στο -11%. Το Ελληνικό χρηματιστήριο είχε καταρρεύσει.»

     «Τότε και λίγους μήνες πριν τις εκλογές που έδειχναν ότι το Πασόκ θα κινδύνευε να μην μπει καν στην βουλή, ο πρωθυπουργός αποφάσισε να πάρει την μεγάλη απόφαση και να ακολουθήσει την εξαιρετική ιδέα του Άγγελου Φιλιππίδη. Όλα πήγαν καλά, η Ελλάδα σώθηκε, το Πασόκ κέρδισε και πάλι τις εκλογές, ο Άγγελος Φιλιππίδης έγινε ο πιο επιτυχημένος υπουργός των οικονομικών και σε 5 χρόνια μπήκαμε στους G8

     «Η Ελλάδα έγινε η πρώτη χώρα που ιδιωτικοποίησε τα δικαστήρια. Τότε ήταν που αγόρασα τον Άρειο Πάγο. Έφερα στον Άρειο Πάγο τους καλύτερους νομικούς, τους καλύτερους δικηγόρους, στους καλύτερους οικονομολόγους, τους καλύτερους στην διοίκηση επιχειρήσεων. Μπορεί οι μισθοί που είχαμε να ήταν χαμηλότεροι από πριν, αλλά με τα μπόνους όσοι δούλευαν σωστά και μεθοδικά έπαιρναν τους υψηλότερους μισθούς στην Ευρώπη. Γι’ αυτό και καταφέραμε να έρθουν σ’ εμάς οι κορυφαίοι. Από εκεί και πέρα όλες οι υποθέσεις άρχισαν να βγαίνουν σε ελάχιστους χρόνους. Όταν θέτεις όρια χρόνου και επιβραβεύεις οικονομικά τους καλύτερους εργαζομένους, δηλαδή αυτούς που πετυχαίνουν τους στόχους της επιχείρησης, δεν μπορεί παρά να έχεις επιτυχία. Η Ελλάδα έκανε ένα μεγάλο βήμα ώστε να αποτινάξει από πάνω της τον κρατισμό. Οι επενδύσεις στην Ελλάδα αυξήθηκάν κατακόρυφα. Ελάχιστοι περίμεναν μια τέτοια κούρσα ανάπτυξης.»

     «Ορισμένοι κακοντρεχείς που δεν θέλουν η Ελλάδα να προοδεύσει, βιάστηκαν να με κατηγορήσουν...»

...συνεχίζεται

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Κυνόδοντας για Όσκαρ






-μαμά τι είναι το ‘μουνί’;
-μουνί είναι το μεγάλο φωτιστικό. Παραδείγματος χάρη: Όταν σβήνει το μουνί, το δωμάτιο βυθίζεται στο σκοτάδι.


Ο μπαμπάς μας αγαπάει, η μαμά μας αγαπάει.
Εμείς τους αγαπάμε; Ναι τους αγαπάμε. Αγαπάω τα αδέλφια μου, γιατί με αγαπούν και αυτά.


Το ζώο που μας απειλεί λέγετε γάτα. Είναι το πιο επικίνδυνο ζώο που υπάρχει. Όσο μένετε σπίτι δεν κινδυνεύετε.


-Μαμά τι είναι τα ζόμπι;
-Ζόμπι είναι τα μικρά κίτρινα λουλούδια.


Κάτσε κάτω από το Όσκαρ Γιώργο και ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ!!!

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Πως τον λέν τον άνεμο;

Έχουν αλλάξει τα πράγματα τελευταία στην Αθήνα. Θυμάμε την ατμόσφαιρα πριν ένα χρόνο.
Μυριζε μπαρούτι. Έντονα!
Κάτι έχει συμβεί όμως και αυτή η μυρωδία δεν υπάρχει πια. Σαν να φύσιξε ένας άνεμος και να πήρε την μυρωδιά μακριά. Δεν μυρίζει πουθενά και καθόλου μπαρούτι. Που; Πως; Πότε; Γιατί; Και κυρίως πως στον λένε τον αυτόν το άνεμο που πήρε την οσμή μακρία;
Σταμάτησαν τα πρόβληματα; Οχι
Ο κόσμος πιστεύει ότι έρχετε η λύση; Οχί
Η πρώτη απάντηση που μου έρχετε στο νου είναι ότι το όνομα του ανέμου είναι Μιζέρια.
Κανείς πλέον δεν πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει την κατασταση.
Προσοχή, όχι ότι η κατάσταση μπορεί να αλλάξει, αλλά ότι ο καθένας μας μπορεί να αλλάξει την κατάσταση.
Σαν να έχουμε αποδεκτεί την ήττα. Αν δεν μπορείς να αποφύγεις τον βιασμό καλύτερα κάτσε να τον απολαύσεις που λέει και ο φίλος μου το μαυρογούρουνο.

Η δεύτερη απάντηση που μπορώ να δώσω είναι Αυτοδιαχείρηση (παράλληλη απο την διαχείρηση).
Οι έλληνες έχουν άρχισει να γράφουν στα παπούτσια τους την κυβέρνηση, την τρόικα και τους τηλεοπτικούς συνεργάτες τους. Οι πράξεις τους είναι παράλληλες. Η κυβέρνηση νομοθετεί χωρίς να αφουγγράζεται την κοινωνία και η κοινωνία δεν τους εφαρμόζει, όπου μπορεί.
Δεν κόβουν αποδείξεις, δεν ακυρώνουν εισητήρια ή τα περνάν στον επόμενο, δεν πληρώνουν διόδια, καπνίζουν περισσότερο από πριν σε κλείστους χώρους, θεωρούν λογικό να υπάρχουν 30 απεργίες και 300 πορείες καθημερινά, δημιουργούνται ομάδες τύπου ατενίστας, έχουν στρέψει την πλάτη στα σοβαροφανοί ειδησιοργαφικά προγράματα και παρακολουθούν γνήσια και αυτογνωστικά προπαγανδιστικά τηλεοπτικά σκουπίδια, ενώ ενημερώνονται από ιντερενικά ράδιοφωνα, on line εφημερίδες και κρυφακούγοντας την συζήτηση τους διπλανού τραπεζιού, αγοράζουν χύμα κρασί, φετα και λάδι από τον φίλο του γείτωνα (γνωρίζοντας ότι τους πουλάει φύκια για μεταξοτές κορδέλες, όπως και κάθε μεγαλή βιομηχανια τροφίμων που σέβεται την τσέπη της), οι μπάτσοι δεν κόβουν κλήσεις (απλά κόβουν βόλτα), οι εφοριακοί δεν κόβουν πρόστημα, και γενικά ζούμε σε μια ατμόσφαιρα σαν να μην υπάρχει κυβέρνηση και ο καθένας κοιτά την πάρτη του.

Από την στιγμή που έγιναν και τηλεοπτικό σλόγκαν μέχρι και οι φράσεις «Θα τους πάρουν με τις πέτρες» και «Να καεί, να καεί το μπουρδέλο η βουλή», μην περιμένε άσπρη μέρα για τα επόμενα 400 χρόνια αδέλφια...

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

L`Illusionniste

Έχει θέση στην 3-D εποχή μας, μια ταινία κινουμένων σχεδίων παλαιού τύπου;
Έχει θέση στην Super-Heroes εποχή μας, μια ταινία για έναν αποτυχημένο ταχυδακτυλουργό που φεύγει από το Παρίση της δεκαετίας του 50 για να πάει περιοδία στην Μεγάλη Βρετανία και να καταλήξει στο Εδιμβουργό να διαφημίζει εσώρουχα σε βιτρίνα πολυκαταστήματος; 
Έχει θέση στην εποχή του Infowar, μια καθαρίστρια από ένα χωριό της Βόριας Σκοτίας που πιστεύει στα old-fashion τρικ ένος ταχυδακτυλουργου; 
Έχει θέση στον dolby surround κόσμο μια ταινία με την λογική του βουβού κινηματοργάφου;

Έχει!

Μπορεί ο Jacques Tati να έγραψε το σενάριο το μακρινό 1956, ως μια προσωπική επιστολή προς την αποξενωμένη, μεγαλύτερη κόρη του, άλλα παίρνει και ‘σενα από το χέρι για να σ’ οδηγήσει στην ‘ενηλικίωση’.
Το Illusionist (Ο Θαυματοποιός) είναι ένα μαγευτικό ταξίδι που αξίζει να κάνεις.



Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Μια κασέτα για το 2010



Ας συνεχίσουμε τους παλιπαιδισμούς και το το 2011. Μου έκανε εντύπωση η αναγνωσιμότητα της ανάρτησης μια κασέτα για το 2009 και για αύτο επανέρχομαι με μια κασέτα για το 2010. Αρά μπαίνω και πάλι στις γνωστές και αθάνατες διεργασίες του να χωριζώ τα κομάτια σε κατηγορίες, για να περιέχει η συλογή όσο δυνατο περισσότερα είδη μουσικής και να είναι πιο αντιπροσωπευτικό για την χρονια. Μετρώ, χρονομετρώ, κόβω, ράβω και βάζω στην σειρά. Και αυτον τον χρόνο 90άρα κασέτα θα χρεισιμοποιισει (οι 60άρας είναι πολύ μικρές και οι 120 δεν είναι να τις αμπιστεύεσε). Ενω το όνομα αυτης maestra’s illusion 2010.

Πρώτο μέρο: ποπ και το πρώτο κομμάτι δυνατό (και μην ακούσω καμιά μαλακία ότι αυτά τα τραγούδια είναι χιπ-χοπ...)

1. Kanye West - Monster [feat. Jay-Z, Rick Ross, Nicki Minaj & Bon Iver] (6:19)
2. The Roots - Dear God 2.0 (feat. Monsters of Folk) (3:52)

Το πρώτο μπαίνει για το υπέροχο 2ο μερός με την Nicki Minaj και το δεύτερο για την ατάκα/ερώτηση «Dear God, is everything made in China or we are all Chinese?»

3. Gonja Sufi - kobwebz (2:13)
4. Massive Attack – Atlas Air (7.40)
5. Bonobo – Kong (3:58)
6. Caribu – Bowls (6:21)
7. Four Tet – Sing (6:49)
8. Gloire Carton – lost and found (3:54)
9. Gil Scott-Heron – Your Soul and mine (2:02)

Μετά φεύγουμε από την αμερική της χιπ-χοπ και πάμε στην αμερική του Gonja Sufi με ένα τραγούδι έτοιμο να το κάνει διασκευή ο Κατζατζίδης. Μένουμε σε ανατολικτικούς ρυθμούς με τους Massive Attack, και μέτα παιρνάμε σε λάντζ ήχους για να ηρεμίσουμε περισσότερο με τα καμπανάκια των Bonobo, Caribu και Four Tet. Πάνω που είμαστε έτοιμοι να μας πάρει ο ύπνος με τους Έλληνες Gloire Carton, έρχετε ο Gil Scott-Heron και παλεύει για να σώσει την δική μας και την δική του ψυχή, λίγο πριν κλείσει η πρώτη πλεύρα.

Δευτερή πλεύρα η οποία πρέπει να αρχίζει πάντα με ροκ, για τον ίδιο αναξηγητο λόγο που η πρώτη πρέπει να αρχίζει με ποπ.

1. Broken Social Scene - Texico Bitches (3:50)
2. Vampire Weekend – Cousins (2:25)
3. Mumford & Sons – Little lion man (4:07)
4. These new puritans – Attack music (4:48)
5. Monika – Run to ruins (3:57)
6. Bad Books – Baby shoes (3:50)
7. Arcade Fire - The Suburbs (5:15)
8. Le luci della centrale elettrica – Tornando dall’estero
9. Best Coast – The end

Αρχή με τους καναδούς Αέρα Πατέρα, Broken Social Scene (θα τους δούμε πότε ζωντανά?). Μετά Vampire Weekend για άφρο/ροκ καταστάσεις, πέρασμα σε νέο-κάντρυ καταστάσεις και μετά η Θεοί τους 2010 These new puritans!!! Μέχρι έκει αντέχουμε όμως και γι’αυτό βάζω Monika (απ-τεμπο! όμως) για να ηρεμήσουμε (λέμε τώρα). Η ποπ/ροκ συνεχίζει με Bad Books και Arcade Fire και η κασέτα κλείνει με Best Coast και The end.
Άντε του χρόνου πάλι.

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Γράμμα στην Befana

Από τα 6 πραγματάκια που ζήτησα πέρυσι από την Befana,
μου έκανε την χάρη μόνο σ' ένα.
Το τελευταίο.
Η Ιταλία γυρνά στην Eurovision!!!
(μην το ψάχντετε, έγω είμαι η αιτία που γυρνά η Ιταλία στον διαγωνισμό)


Αρά φέτος θα ζητήσω μόνο ένα δωράκι, αυτό:


Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Calexico – Circo

Τις μέρες των χριστουγενων έπεσε στα χέρια μου το νέο άλμπουμ των Calexico. Στην αρχή δυσπίστησα. Ωχ! Είπα. Πάλι νέα πατάτα θα έβγαλάν. Όταν είχα πρωτοακούσει το The Black Light πριν από καμια δεκαετία είχα ενθουσιαστεί. Φοβέρο άλμπουμ! Αλλά ότι έβγαζαν από έκει και πέρα πηγαινάν από την μια απογοήτευση στην άλλη.
Και ξαφνικά βγάζουν το σαουντρακ για μια ταινία/ντοκυμαντερ με το ονομα Circo.
Μικρά σε χρονική διάρκεια τραγουδία, ινστρουμενταλ,και με απιστευτες ατμόσφαιρες.
Η εκκωφαντική δύναμη της ηρεμίας.
Εξαιρετικό! Calexico αρ μπακ.... (λετσ χοπ φορ γκουντ)

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

Απαγορευμένο

Υπέροχο, Δυνατό και Απαγορευμένο για όσουν δεν ξέρουν ιταλικά (δεν θα καταλάβουν κάστανο...)





για να πάει καλά η χρονία!
Related Posts with Thumbnails