Η Μελισσόπετρα αποτελεί μια από τις ευχάριστες εξαιρέσεις του κανόνα όσον αφορά την φιάλη, για την ελληνική αγορά, μιας και που ο οίνος έχει εμφιαλωθεί σε φιάλη των 500mL. Μια επιλογή που δένει απόλυτα με τον χαρακτήρα του οίνου.
Αρχίζοντας από το αμπέλι, τα σταφύλια προέρχονται από το αμπελοτόπι Μελισσόπετρα στις παρυφές του Πάρνωνα στην ορεινή Αρκαδία, εξού και το όνομα. Αρχίζω από την γη αφού αναφερόμαστε σε ένα μοναδικό οικοσύστημα για την αμπελοοινική Ελλάδα και δη την Πελοπόννησο. Το υψόμετρο είναι πάνω από 750 μέτρα με αποτέλεσμα πολύ κρύους χειμώνες και δροσερά καλοκαίρια. Το έδαφος είναι σχιστολιθικό, χαρακτηριστικό επίσης όχι πολύ σύνηθες για την Πελοπόννησο.
Η ποικιλία είναι το Gewurztraminer. Προέρχεται από την Αλσατία της Γαλλίας αλλά έχει γερμανικό όνομα. Προσωπικά θεωρώ ότι έχει περισσότερο γερμανική προσωπικότητα παρόλο τον πλούσιο αρωματικό του χαρακτήρα. Το σωστό είναι μάλλον να γράφετε ως Gewürztraminer, ενώ ορισμένοι τον ονομάζουν και Gewürz. Gewürz στα γερμανικά σημαίνει ‘αρωματικό’, και επομένως Gewürztraminer σημαίνει ‘Αρωματικο Traminer’. Το Traminer μάζι με το Viogner, το Riesling, το Sauvignon Black, το Müller-Thurgau, το Gewürztraminer και άλλες αρωματικές ποικιλίες ανήκουν στην μεγάλη οικογένεια του Μοσχάτου. Δίνουν και γλυκούς και ξηρούς εξαιρετικούς οίνους. Το Gewürztraminer όπως και το δικό μας Μοσχοφίλερο έχουν ροζ φλοιό αλλά δίνουν λευκούς οίνους.
Ο οινοποιός είναι ο Γιάννης Tσέλεπος, ο οποίος σπούδασε οινολογία στο πανεπιστήμιο της Ντιζόν και αφού εργάστηκε σε οινοποιεία της Βουργουνδίας, επέστρεψε στην Ελλάδα για να εγκατασταθεί στην περιοχή της Μαντινείας. Προφανώς η γαλλική οινική παιδεία του επέδρασε ώστε να δουλέψει με το Gewürztraminer αλλά και για να χρησιμοποιήσει την πράσινη ψηλόλιγνη φιάλη αλά la flute d' Alsace. Ο Τσέλεπος φέρεται να είναι ο πρώτος που έβγαλε στο εμπόριο ένα ελληνικό Gewürztraminer το 1998. Αρχικά ως Gewürztraminer και από το 2001 και μετά ως Μελισσόπετρα.
Ας περάσουμε στην γευσιγνωσία. Στο μάτι η Μελισσόπετρα είναι σχεδόν διάφανες. Στην μύτη είναι έντονα αρωματική με τα εξωτικά φρούτα να κυριαρχούν (λέγε με λιτσις) και το άνθη να έχουν ένα δεύτερο αλλά σημαντικό ρόλο (τριαντάφυλλο και άνθη λεμονιάς). Βεβαία αρχικά αισθάνθηκα λίγο έντονο το θειώδες. Σε δεύτερο επίπεδο βρήκα και αρώματα φλούδας πορτοκαλιού και ροδάκινο. Κάποιοι βρίσκουν και μπαχαρικά, εγώ πάλι όχι... Στο στόμα έχει νεύρο και ζωντάνια λόγο της οξύτητας, που στέκει μονάχη δίχως στήριγμα. Έχει μεσαίο όγκο και μέτρια σε μάκρος επίγευση.
Ιδανικό για απεριτίφ.
Θα το βρείτε στην κάβα περίπου 10 ευρώ (λίγο υπερβολικό για ένα φρέσκο κρασί 500 mL, αλλά στην Ελλάδα η τιμολόγηση των κρασιών πάσχει γενικά).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου