Αγαπητέ μου Άγιε Βασίλη

Τελικά τα ελληνόπουλα είναι πολύ μπερδεμένα σήμερα. Δείτε το γράμμα που έγραψε ένας μαθητής μου.

Αγαπητέ μου Άγιε Βασίλη,

                      Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου φαίνεται όλοι σε αρνούνται. Κάνεις δεν λέει ότι θα έρθεις και φέτος το Πάσχα για να φέρεις δώρα στα καλά παιδάκια. Όλοι αρνούνται ότι κάτι τέτοιο θα γίνει. Αλλά εγώ το ξέρω ότι θα έρθεις. Βλέπω τα σημάδια. Κάνουμε -πολλή μεγαλύτερη από τα Χριστούγεννα- νηστεία. Όλα είναι κόκκινα για να σε θυμίζουν (κόκκινα αληθινά αυγά, κόκκινα ψεύτικα αυγά, κόκκινες κορδέλες, κτλ). Δεν μπορεί να είναι τυχαίο και ότι η Κόκα κόλα κάνει προσφορές. Μέχρι και ο νονός μου έφερε δώρα. Οι γονείς μου λένε ότι πρέπει να είμαι καλό παιδάκι. Η γιαγιά και ο παππούς μου έφεραν δώρα και θα έρθουν για να φάμε μαζί. Πάμε στην εκκλησία. Υπάρχουν ειδικά γλύκα και φαγητά. Η τηλεόραση ετοιμάζει εκπομπές με τραγούδια. Όλοι ανταλλάζουν ευχές. Πάμε διακοπές και τα σχολεία κλείνουν για δυο εβδομάδες. Μπορώ να μείνω και εγώ ξύπνιος μέχρι τις 12 το βράδυ που αλλάζει το Πάσχα και έρχεται το καινούργιο.

                   Σου γράφω λοιπόν αυτό το γράμμα για να σου πω ότι κατά την σαρακοστή, δηλαδή για τις 40 μέρες πριν το Πάσχα (που είναι τελικά 50) ήμουν καλό παιδάκι. Έκανα ότι μου έλεγε η μαμά και νήστεψα και τις 40 μέρες (που είναι τελικά 50). Εκτός από την 25 Μαρτίου που φάγαμε μπακαλιάρο, γιατί η μαμά είπε ότι έτσι απαιτεί το έθίμο και ότι δεν έχει πρόβλημα ο καλός θεούλης. Εκτός από την Κυριακή τον Βαΐων που φάγαμε πάλι ψάρι αλλά και πάλι η μαμά είπε ότι έτσι απαιτεί το έθίμο και ότι δεν έχει πρόβλημα ο καλός θεούλης. Έκτος από μία μέρα που ήμουν άρρωστο και η μαμά μου έφτιαξε σούπα με κοτόπουλο. Είπε η μαμά ότι ασθενής και οδοιπόρος δεν πειράζει να αρτυθούν. Εκτός από μια άλλη μέρα που ήταν ο μπαμπάς άρρωστος και φάγαμε όλοι κρέας για να μην κουράζετε η μαμά φτιάχνοντας δυο φαγητά. Έκτος από τα σαββατοκύριακα που πηγαίνω στην γιαγιά και μου φτιάχνει ότι θέλω γιατί λέει ότι είμαι παιδάκι ακόμα και δεν πειράζει. Έκτος από τα πρωινά που πίνω γάλα γιατί είμαι παιδάκι και η μαμά λέει ότι δεν πειράζει. Έκτος από τα απογεύματα της Δευτέρας που πάω για ποδόσφαιρο με τον μπαμπά και μετά τρώμε σουβλάκια γιατί όπως λέει ο μπαμπάς μετά την άθληση ο οργανισμός μας θέλει πρωτεΐνες –και δεν πειράζει. Έκτος από κάποιες φόρες που τρώω ζαμπονοτυρόπιτα στο σχολείο, αλλά την τρώω περπατώντας, είμαι όμως δηλαδή οδοιπόρος και άρα δεν πειράζει. Και εκτός από κάποιες φόρες που έχω πολλά μαθήματα να διαβάσω και δεν πειράζει να φάω καμιά πάστα για να πάρω σάκχαρα που χρειάζονται για το διάβασμα για να είμαι καλός μαθητής, άρα δεν πειράζει. Κατά τα άλλα έφαγα όλα τα φαγητά που κάποιος πρέπει να φάει την σαρακοστή (σουπιές, καλαμαράκια, γαρίδες, αστακό, χαλβά, σοκολατάκια με σοκολάτα υγείας, σκαλτσούνια, μηλοπιτάκια, μουστοκούλουρα, χορτόπιτες, ψευτοκεφτέδες, φρούτα, ξηρούς καρπούς, πατάτες τηγανητές, κτλ). Για να τα καταφέρω μάλιστα πήρα και μερικά κιλά. Το έκανα για να είμαι καλό παιδάκι όμως, άρα δεν πειράζει.

                    Ακόμα δεν είπα τίποτα στον νονό για την λαμπάδα που μου έφερε. Ήθελα αυτή με Τζούλια και την σαμπάμια, αλλά μου έφερε αυτή με τον Μπομ το Σφουγγαράκι. Του είπα μόνο ευχαριστώ και του έδωσα και ένα φιλάκι. Προσπάθησα να είμαι και καλός μαθητής αλλά αυτό δεν ήταν πάντα εύκολο, λόγο νηστείας ο οργανισμός ήταν αδύναμος βλέπεις Άγιε Βασίλη μου.

                  Όπως βλέπεις, και για να μην πολυλογώ, εγώ έκανα το καθήκον μου. Ελπίζω να κάνεις και εσύ το καθήκον σου. Όχι όπως το Χριστούγεννα! Αλλά σου είπα, άλλα μου έφερες. Αλλά δεν σου κρατάω κακία. Μου είπε βέβαια η μαμά ότι ήταν πολλά τα παιδάκια που σου έστειλαν γράμματα και δεν τα προλαβαίνεις όλα. ΟΚ. Το δέχομαι. Δεν πειράζει. Αλλά για το Πάσχα πρέπει να είμαι ο μόνός που σου γράφει γράμμα. Κανόνισε την πορεία σου...

                 Λοιπόν, θέλω να μου φέρεις ένα μπουκάλι σαμπάμια μαζί με την Τζούλια. Είδα ένα βίντεο που κάνει κάτι παιχνίδια πολύ ενδιαφέρονται και θέλω να τα παίξουμε μαζί. Κάνει τα παιχνίδια που κάνει και η μαμά με τον νονό, τον θείο Νικόλα, τον μπακάλη, τον πιτσαδόρο, τον κύριο Χάρη, τον κύριο Αντώνη, τον κύριο Ηλία και τον παππού Χρήστο. Καμιά φορά κάνει τα παιχνίδια αυτά και με τον μπαμπά. Ο μπαμπάς πάλι προτιμά να κάνει και αυτός παρόμοια παιχνίδια με τον νονό, τον θείο Νικόλα, τον μπακάλη, τον πιτσαδόρο, τον κύριο Χάρη, τον κύριο Αντώνη, τον κύριο Ηλία και τον παππού Χρήστο. Όμως εμένα δεν με παίζουν πότε! Έτσι θέλω να μου φέρεις την Τζούλια να παίζω και εγώ το ίδιο παιχνιδάκι.

Να ξέρεις ότι αν μου φέρεις αυτό το παιχνίδι το φετινό Πάσχα θα σε αγαπώ ακόμα περισσότερο. Τώρα είσαι πίσω από την μαμά, τον μπαμπά, την γιαγιά, τον παππού, τον νονό και τον Παναθηναϊκό. Αν μου φέρεις την Τζούλια θα ανέβεις τουλάχιστον δυο θέσεις.

Να μην ξεχάσεις όμως να φέρεις στον Παναθηναικό τον νταμπλ στο ποδόσφαιρο και το πρωτάθλημα στο μπάσκετ.

Ευτυχισμένο το Νέο Πάσχα (άντε να φύγει το παλιό γιατί το βαρέθηκα)!

Ο μικρός Ιεροκλής

Τελικά δεν ξέρω αν πιο μπερδεμένα είναι τα παιδιά ή οι μεγάλοι. Αλλά ξερώ γιατί ο μπαμπάς του Ιεροκλή είναι ο μόνος που δεν μου την πέφτει...