These New Puritans - Hidden

Έχεις αναρτηθεί πότε ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα, αν έπαιρνες σήμερα μια βρετανική μπάντα, που αποτελείται από πιτσιρικάδες με post-punk, post-brit pop, post-rock αναφορές, και τους πρότεινες να κάνουν ένα άλμπουμ όπου θα κυριαρχούν πρωτίστως τα κρουστά και δευτερευόντως τα πνευστά και διαφορών ειδών χορωδίες; Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα αν επιπλέον τους έλεγες να μην χρησιμοποιήσουν σχεδόν καθόλου κιθάρες ή μπάσα; Ε; Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι θα αρνιούνταν αφού πρώτα θα γέλαγαν ή θα έβριζαν ή θα με πέρναγαν για τρελό και δεν θα έδιναν καμία σημασία ή θα με ρώταγαν τι ναρκωτικά παίρνω.

Το δεύτερο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι ένα τέτοιο εγχείρημα δεν θα είχε κανένα νόημα και ότι το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν άνοστο.

Έρχεται όμως μια μπάντα από την νοτιοανατολική Μεγάλη Βρετανία και τα γυρίζει όλα τούμπα. Κάνει ένα άλμπουμ βασισμένο σε αυτά τα χαρακτηριστικά. Η μπάντα ονομάζεται These New Puritans όπου στις αρχές του 2010 έβγαλαν ένα δίσκο αριστούργημα, το Hidden!

Ότι θα ακούσεις κάτι διαφορετικό το αντιλαμβάνεσαι αμέσως με το εισαγωγικό και γεμάτο πνευστά Time Xone (αν και δεν σε προϊδεάζει για το τι έπεται).

Μετά έρχεται το We Want War και μένεις άφωνος! Όπως ακριβώς λέει και ο τίτλος του είναι ή εμβατήριο! Κρουστά και πνευστά με ηλεκτρονικές πινελιές, αλλά και διαφορετικές χορωδίες (γυναικείες, αντρικές, παιδικές, βυζαντινές...). Ένα τυπικό 7λεπτό εμβατήριο που σε εισάγει στο πνεύμα του Hidden.

Το Three Thousand είναι πιο σκοτεινό με τα κρουστά, το πιάνο και κάποιους ψίθυρους να έχουν υπνωτικό ρόλο. 

Το Attack Music είναι ένα ενορχηστρωτικό επίτευγμα. Επαναλαμβανόμενες φόρμες από ιαπωνικά ταμπούρλα, εξωτικά κρουστά, διαφορά πνευστά, μαχαίρια, σπαθιά να κόβουν τον αέρα, αλυσίδες, χορωδίες, ψαλμωδίες, ιαχές, κιθάρες, τριξίματα, σπασίματα, πυροβολισμούς, συνθεσάιζερ... Δεν χορταίνεις να το ακούς! Τόσο σκοτεινό και χορευτικό μαζί! Ενώ παράλληλα έχει κάτι από Prodigy.

Το Fire-Power είναι ότι πιο κοντά σε ότι έκαναν οι These New Puritans μέχρι τώρα και ίσως το μοναδικό που μπορεί εύκολα να μεταφερθεί στην σκηνή. Επίσης πολεμόχαρο όπως τα We Want War και Attack Music.

Το Orion φαίνεται να έχει γραφτεί ως τραγούδι για το τέλος μια αιματηρής μάχης όπου κάθε στρατός μετρά πληγές και νεκρούς. Μαγευτική ενορχήστρωση με δυνατά κρουστά και πολλές χορωδίες. Η παιδική χορωδία στο τέλος σου σηκώνει την τρίχα.

Οι These New Puritans με το Drum Courts - Where Corals Lie αποφασίζουν να διασκευάσουν ένα τραγούδι του 19ου αιώνα (μουσική Sir Edward William Elgar και στοίχοι Richard Garnett). Δανείζονται τον λυρισμό του πρωτότυπου και προσθέτουν περισσότερα κρουστά και χορωδίας κάνοντας το πιο σκοτεινό και μυστικιστικό.

Το White Chords θυμίζει την post-rock λογική και ατμόσφαιρα των Radiohead (εποχή Ok Computer).

Το 5 που κλείνει το άλμπουμ σαν να συνδέεται με το Time Xone που το ανοίγει. Λες και το άλμπουμ έχει τίτλους αρχής και τέλους. Λειτουργεί σαν «έξοδος». Δεν ξέρω γιατί αλλά μου φέρνει στο μυαλό Φρουτοπία...

Ποσό θα ήθελα να δω τους These New Puritans να παίζουν το Hidden ζωντανά!

Ίσως η θεωρία που λέει ότι σε εποχές οικονομικής κρίσης, η μουσική άλλα και κάθε είδους τέχνη γνωρίζουν άνθηση να ισχύει. Το 2010 προμηνύεται εξαιρετική χρόνια. Έχουν ήδη βγει διαμάντια. Ίσως αυτό να γίνει και στην ελληνική σκηνή σε μερικούς μήνες. Ειλικρινά όμως δεν ξέρω αν αυτό είναι θετικό ή αρνητικό.