weekend στα γρήγορα

Rooms! Room! Rooms to Let!

Είναι το τελευταίο σαββατοκύριακο πριν μας χωρίσει ο στρατός. Πριν αυτός μείνει με τα όπλα και εγώ με την μητέρα.

Rooms! Room! Rooms to Let!

Επιτέλους φτάσαμε. Επιτέλους διακοπές. Για δυο μέρες ήρθαμε και κουβαλάμε όλο το σπίτι.

Γρήγορα να πάμε στο ξενοδοχείο. ΑΑΑ! Τι ωραία τηλεόραση! Έχει και air condition, και ανατομικό στρώμα, καθαρά σεντόνια, καθαρές πετσέτες, σαμπουάν και σαπούνια διάφορα στο μπάνιο, μπύρες, νερό και αλκοολούχα διάφορα στο ψυγείο. Σαν το σπίτι μας.

Άντε να αλλάξουμε στα γρήγορα (γιατί τα φέραμε τόσο ρούχα άλλωστε;) και να βγούμε.
Γρήγορα. Πρώτα στο κέντρο. Γρήγορα να βρούμε το ‘μοναστηράκι’ του νησιού. Γρήγορα να γίνουμε ένα με τους άλλους τουρίστες. Γρήγορα να αγοράσουμε. Αναμνηστικά riccordi για τους φίλους, τα αδέλφια, τα ξαδέλφια, τους θείους και τις θείες και κυρίως για την μητέρα. Παγωτό, αναψυκτικό νερό. Η πρώτη κούραση.

Να καθίσουμε λίγο στο καφέ να ξαποστάσουμε. Α! Τι ωραία θέα! Φωτογραφία! Γρήγορα! Και μαζί και ο καθένας χωριστά. Πως τον λένε τον λόφο εκείνο; Το χωριό στους πρόποδες του; Το ποτάμι δεξιά; Κάνεις δεν ξέρει. Είναι ωραία. Τα βλέπουμε. Αρκεί.

Φτάνει. Γρήγορα να πάμε παραλία. Πρώτα όμως να αλλάξουμε ρούχα στο ξενοδοχείο. Μαγιό. Πετσέτα. Αντηλιακό. Έτοιμοι.

Α! Τι ωραία παραλία. Σε ποιες ξαπλώστρες να πάμε; Στις άσπρες να μην φαίνετε και πολύ ότι είμαστε άσπροι σαν το γάλα. Αράζουμε. Στο νερό δεν μπαίνει κάνεις. Όλοι έξω. Φωτογραφία! Γρήγορα! Και μαζί και ο καθένας χωριστά. Κοιτάμε τους γύρω. Αχ! Κοίτα αυτή έχουν φέρει τάβλι, ενώ εμείς... τίποτα. Φτάνει. Πολύ καθίσαμε. Φτάνει. Πρέπει να φύγουμε.

Να πάμε να φάμε. Γρήγορα στο ξενοδοχείο να κάνουμε ντους και να αλλάξουμε ρούχα. Πάμε για φαγητό. Ψάρι να πάρουμε. Στην Αθήνα τόσο κάλο κατεψυγμένο δεν βρίσκουμε. Σαλάτα και κρασάκι χύμα. Ωραίο είναι το χύμα του μαγαζιού. Ρωτάμε από τι ποικιλία είναι. Δεν ξέρει ο σερβιτόρος. Πηγαίνοντας αργότερα στο μπάνιο περνώ από την αποθήκη και βρίσκω τα tetra pak του κρασιού. Caberne από την Βουλγαρία. Τόσο καλό Caberne στην Αθήνα δεν βρίσκεις. Κοιτάμε τι έχουν πάρει τα γύρω τραπέζια. Κοίτα εκείνο το πιάτο το πολύχρωμο. Σαλάτα του σεφ. Αχ! Εμείς γιατί δεν πήραμε; Που θα την βρούμε στην Αθήνα. Βγάζουμε φωτογραφίες. Και μαζί και ο καθένας χωριστά. Γλυκό. Να πάρουμε γλυκό. Παγωτό σοκολάτα. Καλά και τα δικά τους τα παραδοσιακά γλυκά, αλλά παχαίνουν. Κοίτα σε τι ωραίο πιάτο μας το έφεραν!

Γρήγορα να φύγουμε. Πρέπει να κάνουμε βραδινή βόλτα. Καφέ πρώτα, μπύρα μετά. Τι ωραία η χώρα την νύχτα. Κοίτα το κτήριο εκεί. Τα αρχαία πιο πέρα. Τέλεια! Ποια είναι η ιστορία τους; Ποια η σημασία τους; Κανείς δεν ξέρει. Τι μας νοιάζει. Διακοπές είμαστε. Αρκεί που είναι ωραία. Ακόμα και ψεύτικα να είναι. Μας αρέσουν τόσο πολύ που θα τους συγχωρούσαμε. Κοιτά με τους γύρω μας και βγάζουμε φωτογραφίες. Και μαζί και ο καθένας μόνος του.

Βλέπουμε ένα μονοπάτι. Να, από εκεί να πάμε. Γρήγορα. Φτάσαμε σ’ ένα λοφάκι. Αδιέξοδο. Αδιέξοδο με θέα την θάλασσα όμως. Α τι ωραία! Γρήγορα φωτογραφίες. Και μάζι και ο καθένας μόνος του. Κανείς δεν πρέπει να έρχεται εδώ, μόνο εμείς θα έχουμε αυτές τις φωτογραφίες. Ναι, κάνεις. Μόνο που το κρυμμένο λοφάκι μας είναι γεμάτο σκουπίδια που μαρτυρούν ότι μόνο οι μόνοι που δεν έχουν πάει είναι οι καθαριστές τους δήμου.

Φτάνει. Κουραστήκαμε. Πάμε ξενοδοχείο. Είναι αργά. Ύπνος.

Ξημέρωσε. Γρήγορα να ξυπνήσουμε. Γρήγορα, ίσα-ίσα προλαβαίνουμε το πρωινό. Μετά βόλτα, μπάνιο, φαγητό, ξενοδοχείο και φύγαμε για το σπίτι.

Τι ωραία που ήταν!!!

Βλέπουμε τις φωτογραφίες τον υπολογιστή. Για πρώτη φορά βλέπουμε και δεν κοιτάμε το νησί. Ήμασταν εμείς εκεί;

Τι ωραία που ήταν;
Ωραία una sega. Porca troia...
Καλύτερα να μέναμε Αθήνα...