Ενώ διάβαζα στο internet για τα live στην Αθήνα έπεσε το μάτι μου στους The Horrors. Η μπάντα έπαιξε πριν από λίγες μέρες στο Gagarin 205. Έτσι από περίεργα πήγα στην σελίδα τους στο myspace. Άκουσα το Sea Within A Sea αρχικά. Μία, δυο, τρεις, τέσσερις φόρες. Κόλλησα. Το έβαζα και το ξανάβαζα να το ακούσω. Ένα οκτάλεπτο τραγούδι βγαλμένο από τα παλιά. Ένα απροσδιόριστο κράμα. Κάτι μεταξύ 60s, 70s και 80s μαζί. Σκοτεινό και ολοφώτεινο μαζί. David Bowei, krafwork, Joy Division, Placebo και Cure όλα μαζί, αλλά και κάτι επιπλέον που δεν μπορούσα να προσδιορίσω. Έψαξα στο internet και βρήκα ότι παραγωγός της τελευταίας τους δουλείας είναι Geoff Barrows. Αυτό ήταν. Μόνο που δεν υπάρχει το ύφος των δύο πρώτων cd των Portrishead, αλλά του τρίτου τους Third. Η αριστουργηματική δουλειά που έβγαλαν πέρυσι. Έψαξα και βρήκα για να ακούσω την νέα δουλειά των The Horrors, το Primary Colours. Όλο το cd κινείται στα ίδιο μίγμα. Ένα εξαιρετικό μίγμα goth-glam-dark-post rock, αλλά και industrial electro. Έντονες ψυχεδελικές καταστάσεις του δημιουργούνται κυρίως από τα φωνητικά αλλά και τις κιθάρες. Το Primary Colours περιέχει άλλο ένα μεγάλο κομμάτι εφτά λεπτών, την ατμοσφαιρική μπαλάντα I Only think of you, που μοιάζει βγαλμένο από το Murder Balands του Nick Cave. Το Mirror' s Image που σε εισάγει το cd είναι το πιο pop κομμάτι, με έντονα στοιχειά 80ς κυρίως λόγω των πλήκτρων. Μου άρεσαν επίσης τα Who Can Say, Primary Colours και New Ice Age. Γενικά μια αρκετά καλή δουλειά που μου άρεσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου