Αποτελέσματα, όχι αιτίες

     Ψάχνω να βρω λέξεις και, όπως πριν από μερικές μέρες, τα Σταφύλια της οργής του Στάινμπεκ μου δίνουν μια λύση, μια κάποια λύση.

     Αποτελέσματα, όχι αιτίες. αποτελέσματα, όχι αιτίες. Οι αιτίες είναι βαθιές και απλές -αιτίες είναι η πείνα ενός στομαχιού πολλαπλασιασμένη στο εκατομμύριο, η πείνα μιας ψυχής, πείνα για χαρά και λίγη ασφάλεια, πολλαπλασιασμένη στο εκατομμύριο. μυώνες και νους που λαχταρούν να αναπτυχθούν, να εργαστούν, να δημιουργήσουν, πολλαπλασιασμένοι στο εκατομμύριο.

     Παρακολουθώ τον κόσμο να αναλύει τα αποτελέσματα. Παρακολουθώ τον κόσμο να ψάχνει πως θα λύσει τα προβλήματα που δημιουργούν τα αποτελέσματα. Τα όποια περιστατικά είναι αποτελέσματα. Η κρίση, τα μέτρα, η βία, ο θάνατος. Η φύση των αιτίων είναι σταθερή, αμετάβλητη – σταθερά αμετάβλητη. Η φύση των αποτελεσμάτων αλλάζει, εξελίσσεται.

     Παρακολουθώ τα αίτια να προσπαθούν - ώρες, μέρες, εβδομάδες, μήνες τώρα – να σε πείσουν ότι είσαι συνένοχος και άρα δίκαια πρέπει να πληρώσεις τώρα. Και όμως όταν λένε «βάλαμε όλοι το δάκτυλο στο μέλι» δεν κοιτάν εσένα. Τον καθρέφτη κοιτάνε.

     Παρακολουθώ τα αίτια να προσπαθούν - ώρες, μέρες, εβδομάδες, μήνες τώρα – να φέρουν την μια κοινωνική ομάδα αντιμέτωπη στην άλλη.

     Τα κατάφεραν. Αυτά είναι τα αποτελέσματα των πράξεων τους. Γιατί τους εκπλήσσουν τα αποτελέσματα τώρα;

     Ήρθε η ώρα να τρυγήσουν τα σταφύλια που καλλιέργησαν...