Φτηνά γαϊδούρια

     Είχα ακούσει πριν από καιρό ένα ανέκδοτο, στο οποίο ο Θεός αποφασίζει να κάνει από ένα δώρο σ’ ένα γάλλο, ένα άγγλο και έναν έλληνα. Τους ρώτησε τι θέλουν και ο γάλλος του είπε «βλέπεις το σπίτι του γείτονα μου Ζόρζ; Δεν έχω σπίτι και θέλω ένα όμοιο!». Ο άγγλος του είπε «βλέπεις το αυτοκίνητο του γείτονα μου Τζόρζ; Δεν έχω αυτοκίνητο και θέλω ένα όμοιο!». Ο έλληνας του είπε «βλέπεις τον γάιδαρο του γείτονα μου Γιώργου; Δεν έχω γάιδαρο και θέλω να ψοφήσει και του γείτονα!».

     Νοιώθω να ζω αυτές τις μέρες μέσα σε αυτό το ανέκδοτο. Όπως δεν γέλασα όταν το άκουσα, δεν γελάω και τώρα.

     Κάπως έτσι βλέπω τα πράγματα στην Ελλάδα αυτές τις μέρες. Ζητάτε από τους μακρινούς γνωστούς που δεν έχετε δει ποτέ, να σας στηρίξουν και να φανούν αληθινοί φίλοι, άλλα εσείς θέλετε να βγάλετε το μάτι του διπλανού σας φίλου. Η κάθε κοινωνική ομάδα αντί να επιθυμεί και να ζητά να κερδίσει τα δικαιώματα που έχει μια άλλη κοινωνική ομάδα, απαιτεί να καταργηθούν και τα δικαιώματα της άλλης. Τι περίεργη απαίτηση ισότητας και αυτή!

     Ελεύθερη αγορά είναι το σύστημα που αν είσαι αρκετά ισχυρός, προστατεύεις τα προϊόντα σου με δασμούς και επιχορηγήσεις, και αν δεν είσαι ισχυρός... δεν το κάνεις.

     Όπως πολύ σωστά λέγετε, οι απελευθερώσεις συντελούν στο να έχουμε πιο φτηνά προϊόντα και υπηρεσιών. Όχι πιο ποιοτικά και ούτε καλύτερα. Απελευθερώνοντας την αγορά των τροφίμων έχεις πιο φτηνά, αλλά και πιο «φτηνά» τρόφιμα όχι καλύτερα. Απελευθερώνοντας το επάγγελμα των εκπαιδευτικών έχεις πιο «φτηνή» και όχι καλύτερη εκπαίδευση. Απελευθερώνοντας το επάγγελμα του γιατρού, έχεις πιο «φτηνή» και όχι καλύτερη υγεία.

     Στην υγεία μια «φτηνής» επανάσταση για μια «φτηνή» ζωή. Φτηνά όνειρα...