Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Cosmopolis


Δεκάδες είναι τα ντοκιμαντέρ που έχουν την εμφάνισή τους τα τελευταία χρόνια που προσπαθούν να εξηγήσουν τα αιτία της σημερινής κατάστασης. Εκατομμύρια ώρες χιουμοριστικών εκπομπών έχουν γυριστεί για να γελοιοποιήσουν ότι είναι γελοίο ήδη από μόνο του.
Όλα αυτά τα φιλμ δεν καταφέρνουν να φτάσουν σε δύναμη και σε δυναμική την νέα ταινία του David Cronenberg. Ούτως η αλλιώς αυτή είναι η λειτουργία της τέχνης, να παρουσιάζει και να εκφράζει σε λίγα λεπτά ή λίγα εκατοστά ότι για την τεχνική απαιτούνται αιώνες.
Η ιστορία του φιλμ στηρίζεται στον ομώνυμο βιβλίο του Don DeLillo. Με λίγα λόγια ένας 28χρονος πάμπλουτος γιάπις, Eric Packer, ο  αποφασίζει να πάει για κούρεμα με την λιμουζίνα του στην άλλη άκρη της πόλης (Manhattan) μια μέρα που στους δρόμους θα συμβούν τα πάντα.
Πότε μου δεν φαντάστηκα πόσες διαστάσεις μπορεί να έχει μια λιμουζίνα (όχι ότι μπει πότε). Ο Eric είναι ένας γκουρού των οικονομικών που μέσα από την τελειότητα της φυσικής και των μαθηματικών προβλέπει με επιτυχία τα οικονομικά μελλούμενα. Και κερδίζει τα πάντα βουτηγμένος στην τελειότητα. Ζει σε ένα κόσμο τέλειο και αρμονικό. Δεν του αρκεί όμως. Θέλει περισσότερα, θέλει τα πάντα. Ξεχνά το παρόν, καταστρέφει το παρελθόν και χτίζει το Μέλλον του. Ο τέλειος Καπιταλιστής. Ο καπιταλισμός ο ίδιος!
Τι θα γίνει όμως όταν ξαφνικά έρθει αντιμέτωπος με την ασυμμετρία και την συνηθισμένη ατέλεια του σήμερα;
Η λιμουζίνα και αυτόν μπορεί να γίνει ότι θέλει. Κρεβάτι του σεξ, ιατρείο, ψυχιατρείο, meeting room, καφέ, τουαλέτα... Συναντά σε αυτήν την γυναίκα του, την ερωμένη του, τον γιατρό του, φιλό-συνέταιρό του, οικονομικούς συμβούλους, θεωρητικούς φιλοσόφους, τραγουδιστές, κτλ.
Δύσκολο πράγμα να γυρίσεις φιλμ μέσα σε μία λιμουζίνα. Ο Cronenberg γυρίζει ένα θεατρικό φιλμ που οι διάλογοι τους σε συναρπάσουν, σε μαχαιρώνουν, σε αιχμαλωτίζουν, σε κάνουν να πικραίνεσαι και να χαμογελάς.
Ο Cronenberg δεν διστά να δώσει και λύσεις για την σημερινή κατάσταση. Λύσεις που περνάνε από το Τώρα, το Σήμερα, την Διαφορετικότητα, την Βια και τον Διάλογο.
Μια ταινία που δεν απαιτεί κανενός είδους μεστώματος. Με το που βγαίνεις από την αίθουσα μια λέξη σου βγαίνει από το στόμα, 

Αριστούργημα! 


σαν βγεις στον πηγαιμό για το κουρείο να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος σου...





υ.σ. δεν έχω δει τον Robert Pattinson ως βαμπίρ, άλλα πρέπει να πω ότι σε αυτό το φιλμ είναι εξαιρετικός.
υ.σ. δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, άλλα σκοπεύω να το κάνω συντόμως...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails