Bonobo - Black Sands

     Δεν είναι η πρωτή φωρά που αναφέρομαι σε καλοκαιρινό άλμπουμ. Κάτι είχα πει πέρυσι (Palov &Mishkin και SugahSpank) κάτι είχα ξεκινήσει να λέω και φέτος (Caribou – Swim). Η θερμοκρασία πλέον έχει ανέβει ακόμα, άρα έχουμε αναγκη από κάτι ακόμα πιο δροσερό, ώστε να το συνδιάσουμε με ένα παγωμένο κοκτέιλ.

     Αυτή την δύσκολή δουλειά μπορεί να την αναλλάβει ο Bonobo με το νέο του άλμπουμ Black Sands.

     Και κοντά και μακριά από το Swim. Λιγότερο ηλεκτρονικό, περισσότερο τζαζ, αλλά εξίσου καλοκαιρινό. Είναι τόσο «ζεστό» που από μόνο του επιζητά μεγαλύτερες θερμοκρασίες για να αισθάνεται άνετα. Ένας αφρό-λάτιν-ασιατικός-λάουντς-τσαζ δίσκος. Καθαρός και λαμπερός σαν τα νερά του Αιγαίου στην αλλαγή βάρδιας από μεσημέρι σε απόγευμα. Τα φωνητικά σχεδόν δεν υπάρχουν (εκτός εξαιρέσεων που μάλλον δεν δένουν). Γουστάρω απίστευτα τα Kong και Εl Toro, αλλά και το ιδιαίτερο χαμηλών τόνων Black Sands. Μου αρέσουν και τα Kiara, Eyesdown, We Could Forever και Animals. Δεν ξέρω γιατί αλλά στο 1009 νοιώθω να είμαι μέσα σε ενυδρείο.

     Εδώ θέλουμε κοκτέιλ πιο αλκοολικά και παγωμένα με έντονη γεύση. Ένα ποτήρι Μανχάταν με αμερικάνικο ουίσκι και πορτοκάλι, Blue Lagoon, Frozen Pina Colada ή Frozen Margarita.

     Καλό καλοκαίρι αδέλφια, άντε να αρχίσουμε σκεφτόμαστε λίγο και τις διάκοπες.