Μη μου την carbonara τάρατε

Αχ αχ!
Μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα η carbonara. Τόσο απλό και εύκολο πιάτο γιατί μπερδεύεστε;
Μου λένε ότι θα μου φτιάξουν carbonara και φτιάχνουν ζυμαρικά με κρέμα γάλακτος, πιπεριές, μανιτάρια, μπέικον, τυρί και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το όνομα carbonara βγαίνει από τους καρμπονάροι (carbonari), τους ανθρακωρύχους. Φτωχή άνθρωποι που έτρωγαν φτωχό και εύκολο φαγητό. Δεν είχαν πολλά υλικά. Δεν είχαν κρέμα γάλακτος, δεν είχαν μανιτάρια, δεν είχαν μπέικον, δεν είχαν πιπεριές δεν είχαν τυρί. Και για να πούμε όλη την αλήθεια δεν είχαν καν λάδι. Που να τα βρούνε;
Λες και μεγάλωσαν στα Παρίσια....
Ανθρακωρύχοι είπαμε.

Ζυμαρικά είχαν.
Νερό να τα βράσουν είχαν.
Αλάτι είχαν.
Αυγά είχαν.
Είχαν και Prociuto cotto, δηλαδή Prociuto φτηνιάρικο και μάλιστα γεμάτο λίπος.
Μεράκι είχαν.
Πείνα να δεις!!!

Έβαζαν τα ζυμαρικά (150 γρ. ανά άτομο αν πείναγαν – έως και 200 γρ.- , αν είχαν και άλλο φαγητό 100 με 120 γρ.) σε άφθονο αλατισμένο νερό να βράσουν για όσο χρόνο χρειάζεται ώστε να γίνουν al dente (για να μην σου πω ότι με την πείνα που είχαν και τα ολιγόλεπτα διαλύματα για μεσημεριανό που δικαιούταν τα έβγαζαν και νωρίτερα). Έκοβαν το Prociuto cotto σε κύβους και το έβαζαν στο τηγάνι για σοτάρισμα μέχρι να πάρει χρώμα χωρίς να ξεραθεί. Αν δεν είχαν βούτυρο, το αρκετό λίπος από Prociuto cotto τους έφτανε. Σ’ ένα βαθύ πιάτο χτύπαγαν τα αυγά (ένα παραπάνω από τον αριθμό τον ατόμων που θα έτρωγαν), έβαζαν 2 - 3 κουταλιές νερό από το βράσιμο των μακαρονιών και λίγο αλατάκι. Σούρωναν τα ζυμαρικά ώστε να μείνουν μέσα στην κατσαρόλα, έριχναν το Prociuto cotto από πάνω ανακατεύοντας καλά και μετά τα αυγά σιγά-σιγά και ανακατεύοντας γρήγορα ώστε να ψηθούν τα αυγά με την θερμοκρασία των ζυμαρικών. Με αυτό τον τρόπο το αυγό δεν μύριζε και δημιουργούσε μια ωραία σαλτσούλα χωρίς να γίνει τηγανιτό. Σέρβιραν αμέσως.

Αν είχαν έβαζαν και λίγο πιπέρι.

Αυτό είναι.

Απλά πράγματα.