«στάσου» κινούμενος

Πολλά ταξίδια τελευταία και λίγος ο χρόνος για αναρτήσεις.

Και όλα τα ταξίδια είχαν ένα κοινό.

Ένα dejavu.

Μια από τις αγαπημένες μου ιταλικές ταινίες είναι το Le conseguneze dell’amore. Στους τίτλους αρχής υπάρχει μια σκηνή (δες βίντεο) ενός άντρα και μια βαλίτσα σε ένα κινητό διάδρομο αεροδρομίου. Καθώς περνάν οι τίτλοι στην οθόνη, βλέπουμε τον άντρα, ακίνητο, να πλησιάζει αργά-αργά. Κάθε φορά που ήμουν σε ένα τέτοιο διάδρομο, ερχόταν στο μυαλό μου αυτή η σκηνή. Σαν να άκουγα και την μουσική. Αισθανόμουν σαν να ήμουν ο άντρας της σκηνής. Τελικά όσο μαγευτική είναι η εικόνα ενός «ακίνητου» αντικειμένου που σε πλησιάζει από μακριά και σίγα-σιγά, άλλο τόσο μαγευτική είναι η αίσθηση να παρατηρείς μια σκηνή ή ένα αντικείμενο (κινούμενο ή όχι) από μακριά και να το πλησιάζεις σιγά-σιγά χωρίς να «κινείσαι». Σαν να βλέπεις μια ταινία και ταυτόχρονα να είσαι μέσα σε αυτή. Δοκίμασέ το. Όποτε είσαι σε παρόμοιούς διαδρόμους μην περπατάς, άλλα «στάσου» κινούμενος.